به گزارش گروه بين الملل مشرق، "محمد صادق الحسيني" نويسنده و تحليلگر مسايل منطقه‌اي در مقاله‌اي كه خبرگزاري الشرق الجديد آن را متشر كرده، مي‌نويسد كه صرف سفر مقامات ايراني به مصر آنهم در شرايطي كه سران مصر از پذيرش مقامات صهيونيستي سر باز مي‌زنند، نشانه آشكاري از اين موضوع است كه اين كشور بعد از انقلاب 25 ژانويه تغييرات اساسي در رويكردهاي خود ايجاد كرد است.
اين موضوع زماني مهمتر مي‌شود كه بدانيم كه مقامات مصري همچنين با هيئتي از علماي مسلمان لبنان كه در مواضع خود در مبارزه با رژيم صهيونيستي و دفاع از وحدت امت اسلام شاخص هستند، نيز ديدار كرده‌اند.
از سوي ديگر هيئتي از حزب‌الله لبنان نيز اخيرا به ديدار مقامات مصري رفته و با تعدادي از سران اين كشور ديدار كرده است.
اين موضوع زماني مهمتر مي‌شود كه بدانيم كه مقامات مصري همچنين با هيئتي از علماي مسلمان لبنان كه در مواضع خود در مبارزه با رژيم صهيونيستي و دفاع از وحدت امت اسلام شاخص هستند، نيز ديدار كرده‌اند.
از سوي ديگر هيئتي از حزب‌الله لبنان نيز اخيرا به ديدار مقامات مصري رفته و با تعدادي از سران اين كشور ديدار كرده است.
نويسنده مي‌افزايد: اين در حالي است كه محمد حسنين هيكل نويسنده شهير مصري كه ما براي ديدار با او و دعوت از وي براي سفر به تهران به دفتر كارش رفته بوديم، در مورد اتفاقات موجود در جهان عربي و اسلامي گفت كه براي اولين بار است كه ميزان تاثير ايران به آبهاي درياي مديترانه رسيده است، در اين انقلاب ژئو استراتژيك بسياري از كشورهاي بزرگ با نگراني به اوضاع نگاه مي‌كنند و اگر ايرانيها بتوانند همبستگي داخلي خود را حفظ كرده و صلابت مواضع خارجي خود را ادامه دهند، قادر خواهند بود، چهره تاريخ را دگرگون كنند.
نويسنده در ادامه به سفر هيئت پارلماني ايران به مصر با تاييد مقامات انقلاب ژانويه اشاره كرده و مي افزايد كه اين حضور براي شركت در كنفرانس عربي و اسلامي حمايت از مقاومت بود كه در آن مردم مصر و لبنان و ساير كشورهاي عربي و اسلامي براي تحكيم جهان عرب از ضد حمله‌هايي كه به دنبال ايجاد فتنه در اين منطقه است، تشكيل شده بود، اين همان ارتباطي است كه ميان تهرا و قاهره مراحل مختلف خود را طي ميكند و مي‌تواند چشم تل‌آويو را از حدقه در آورد.
اين در حالي است كه بر اساس اين مقاله سفر مقامات و هيئت‌هاي تجاري، ديني و هنرمندان مصري به ايران نيز همزمان ادامه دارد و همين موضوع زمينه را براي بازگشت روابط دو طرف به سطح طبيعي خود فراهم ميكند.وي با ابراز اطمينان از روند تحولات مصر مي‌افزايد كه تمام آزادگان مصري كه با وي ديدار كرده‌اند، از حضور ايران و لبنان در تحولات سواحل نيل و غياب آمريكا و اسرائيل در اين كشور خوشحال هستند. بنا بر اين مقاله مصر هر اندازه كه از تاثيرات توافق كمپ ديويد جدا شود، به همان نسبت به كشورهاي عربي نزديكتر خواهد شد و نقش تاريخي خود را در رهبري جهان عرب در دست خواهد گرفت، بنابراين درست است اگر بگوييم كه هر اندازه كه مسلمانان و اعراب به مصر نزديك شوند و مناسبات خود را با قاهره تقويت كنند، اين كشور را از پيمان ننگين كمپ ديويد و تبعات آن دور خواهند كرد، اين همان چيزي بود كه ما در صحبت‌هاي خود با مردم مصر به خوبي لمس كرديم.
وي ادامه داد كه مصر جديد به آرامي لباس كمپ ديويد را از تن خود بيرون ميكند و پس از اين ديگر منزوي نخواهد بود و هم‌پيمانان و برادران و دوستان جديد اين كشور اجازه غارت ثروت‌هاي آن و ربودن دستاوردهاي اين كشور را نخواهند داد.
ارتش ناشناسي كه مصر را از اردوگاه كمپ ديويد به محور بازدارندگي و مقاومت منتقل ميكند، از اوضاع اين كشور اطمينان دارد و مي‌داند كه طرح‌هايي كه سعي مي‌كنند مصر را ناآرام و فقير نشان دهند، مي‌خواهد حضور قدرتهاي خارجي را در آن افزايش دهند و بار ديگر انقلاب معكوسي در اين كشور ايجاد كنند، البته اين تلاش‌ها با صبر و پايمردي انقلابيها و تصممي به عبور از اين راه بي بازگشت به هر قيمتي با شكست مواجه خواهد شد.
وي در پايان به مقايسه انقلاب‌هاي ايران و مصر پرداخت و نوشت كه انقلاب مصر نيز اگر مهمتر از انقلاب ايران نباشد، كمتر از آن نيست، چرا كه با در آوردن لباس كمپ ديويد اين كشور كم كم به افتخار امت عرب و اسلام تبديل مي‌شود و اين تحول با سيطره امت اسلام بر آبراهه‌ها و تنگه‌هاي استراتژيك و مهم و تجديد دوره اندلسي‌ها در منطقه آفريقا همراه خواهد يود.
برخي اعقاد دارند كه سرنوشت مبارزات اصلاح و تغيير در ميدان‌هاي ليبي، بحرين و سوريه و ساير كشورهاي عربي به تكميل شدن مراحل انقلاب مصر بستگي دارد، البته نويد‌هاي اين انقال براي هر كسي كه الان از مصر كنوني بازديد ميكند، ملموس و قابل مشاهده است.
نويسنده در ادامه به سفر هيئت پارلماني ايران به مصر با تاييد مقامات انقلاب ژانويه اشاره كرده و مي افزايد كه اين حضور براي شركت در كنفرانس عربي و اسلامي حمايت از مقاومت بود كه در آن مردم مصر و لبنان و ساير كشورهاي عربي و اسلامي براي تحكيم جهان عرب از ضد حمله‌هايي كه به دنبال ايجاد فتنه در اين منطقه است، تشكيل شده بود، اين همان ارتباطي است كه ميان تهرا و قاهره مراحل مختلف خود را طي ميكند و مي‌تواند چشم تل‌آويو را از حدقه در آورد.
اين در حالي است كه بر اساس اين مقاله سفر مقامات و هيئت‌هاي تجاري، ديني و هنرمندان مصري به ايران نيز همزمان ادامه دارد و همين موضوع زمينه را براي بازگشت روابط دو طرف به سطح طبيعي خود فراهم ميكند.وي با ابراز اطمينان از روند تحولات مصر مي‌افزايد كه تمام آزادگان مصري كه با وي ديدار كرده‌اند، از حضور ايران و لبنان در تحولات سواحل نيل و غياب آمريكا و اسرائيل در اين كشور خوشحال هستند. بنا بر اين مقاله مصر هر اندازه كه از تاثيرات توافق كمپ ديويد جدا شود، به همان نسبت به كشورهاي عربي نزديكتر خواهد شد و نقش تاريخي خود را در رهبري جهان عرب در دست خواهد گرفت، بنابراين درست است اگر بگوييم كه هر اندازه كه مسلمانان و اعراب به مصر نزديك شوند و مناسبات خود را با قاهره تقويت كنند، اين كشور را از پيمان ننگين كمپ ديويد و تبعات آن دور خواهند كرد، اين همان چيزي بود كه ما در صحبت‌هاي خود با مردم مصر به خوبي لمس كرديم.
وي ادامه داد كه مصر جديد به آرامي لباس كمپ ديويد را از تن خود بيرون ميكند و پس از اين ديگر منزوي نخواهد بود و هم‌پيمانان و برادران و دوستان جديد اين كشور اجازه غارت ثروت‌هاي آن و ربودن دستاوردهاي اين كشور را نخواهند داد.
ارتش ناشناسي كه مصر را از اردوگاه كمپ ديويد به محور بازدارندگي و مقاومت منتقل ميكند، از اوضاع اين كشور اطمينان دارد و مي‌داند كه طرح‌هايي كه سعي مي‌كنند مصر را ناآرام و فقير نشان دهند، مي‌خواهد حضور قدرتهاي خارجي را در آن افزايش دهند و بار ديگر انقلاب معكوسي در اين كشور ايجاد كنند، البته اين تلاش‌ها با صبر و پايمردي انقلابيها و تصممي به عبور از اين راه بي بازگشت به هر قيمتي با شكست مواجه خواهد شد.
وي در پايان به مقايسه انقلاب‌هاي ايران و مصر پرداخت و نوشت كه انقلاب مصر نيز اگر مهمتر از انقلاب ايران نباشد، كمتر از آن نيست، چرا كه با در آوردن لباس كمپ ديويد اين كشور كم كم به افتخار امت عرب و اسلام تبديل مي‌شود و اين تحول با سيطره امت اسلام بر آبراهه‌ها و تنگه‌هاي استراتژيك و مهم و تجديد دوره اندلسي‌ها در منطقه آفريقا همراه خواهد يود.
برخي اعقاد دارند كه سرنوشت مبارزات اصلاح و تغيير در ميدان‌هاي ليبي، بحرين و سوريه و ساير كشورهاي عربي به تكميل شدن مراحل انقلاب مصر بستگي دارد، البته نويد‌هاي اين انقال براي هر كسي كه الان از مصر كنوني بازديد ميكند، ملموس و قابل مشاهده است.
